... από εκεί που αράζω είδα!!!

George Michael, careless whisper rock in Rio 1991

Στην Αλίκη...

Στην Ελλάδα το όνομα Αλίκη παραπέμπει σε ένα και μόνον πρόσωπο... την Αλίκη - Σταματίνα Βουγιουκλάκη, κόρη του Ιωάννη Βουγιουκλάκη και της Αιμιλίας Κουμουνδούρου (με ρίζες από την οικογενεία του Πρωθυπουργού Αλέξανδρου Κουμουνδούρου), η οποία υπήρξε η δημοφιλέστατη ηθοποιός του θεάτρου και του εμπορικού κινηματογράφου της χώρας κατά τον 20ό αιώνα. Γεννήθηκε στο Μαρούσι Αττικής στις 20 Ιουλίου του 1933.

Το υποκριτικό της ταλέντο φάνηκε από τα μαθητικά της χρόνια. Το 1952 έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από την οποία αποφοίτησε με "Λίαν Καλώς", καθώς ο καθηγητής του Εθνικού, ηθοποιός, Δημήτρης Χορν δεν της έδωσε το "άριστα". Αντίθετα, ο Παπαμιχαήλ την ίδια χρονιά (1955) αποφοίτησε από τη σχολή με άριστα. Ο Χορν παρενέβη στην άριστη βαθμολογία των υπολοίπων καθηγητών για την Βουγιουκλάκη και είπε: "Διαφωνώ κύριοι. Η δεσποινίς Βουγιουκλάκη έχει λάμψη και όχι ζωντάνια. Έχει εμφάνιση αλλά όχι φαντασία. Ούτε ευαισθησία. Της βάζω λοιπόν λίαν καλώς".

Προτού ακόμη αποφοιτήσει από τη Σχολή ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της από το θέατρο και από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 άρχισε να εμφανίζεται στον κινηματογράφο σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Σύντομα καθιερώθηκε στο χώρο και λόγω της εξαιρετικής δημοτικότητας που απέκτησε στο ευρύ κοινό ονομάστηκε Εθνική Σταρ της Ελλάδας (από τον Φιλοποίμενα Φίνο αρχικά). Το 1960, της απονεμήθηκε το 1ο Βραβείο ερμηνείας Α' Γυναικείου ρόλου στο Α' Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην κινηματογραφική ταινία Μανταλένα, σε σκηνοθεσία του Ντίνου Δημόπουλου.
Ο Μάριος Πλωρίτης υπήρξε σύντροφος της, ο οποίος υπήρξε και ο τελευταίος σύντροφος της Κάτιας Δανδουλάκη. Στις 18 Ιανουαρίου 1965 παντρεύτηκε με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ, συμφοιτητή της στη Δραματική Σχολή και στις 4 Ιουνίου 1969 γεννήθηκε ο μονάκριβος γιος τους, Γιάννης. Στις 5 Ιουλίου 1975, οι δύο ηθοποιοί πήραν διαζύγιο. Μαζί πρωταγωνίστησαν σε πολλά κινηματογραφικά και θεατρικά έργα, από τα πιο εμπορικά και πετυχημένα στην ιστορία του ελληνικού θεάματος.
Η σημαντική εμπορική κάμψη που σημείωσε από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο ελληνικός κινηματογράφος ώθησε τη Βουγιουκλάκη να ασχοληθεί σχεδόν αποκλειστικά με το θέατρο. Το 1975 έφερε στην Ελλάδα τα μιούζικαλ, με το έργο του Νιλ Σάιμον "Καμπίρια". Ανέβασε επίσης με μεγάλη επιτυχία και άλλα έργα του είδους, όπως το "Καμπαρέ", τη "Τζούλια" και την "Εβίτα" με τελευταίο το μιούζικαλ "Η μελωδία της ευτυχίας".



Πως να μην είναι ευτυχής ο συγγραφέας Μάριος Πλωρίτης,
ανάμεσα στις δύο συντρόφους του Αλίκη και Κάτια...

 Τελευταίος σύντροφος της ζωής της για μια δεκαετία (1986 - 1996) ήταν ο ηθοποιός Κώστας Σπυρόπουλος. Πέθανε στις 23 Ιουλίου 1996 στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών μετά από σύντομη αλλά επίπονη μάχη με τον καρκίνο. Η σορός της τέθηκε σε διήμερο λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Στις 25 Ιουλίου 1996 η νεκρώσιμη ακολουθία εψάλη στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της αλλά και πλήθος κόσμου...

U2 - Magnificent

Οδηγός εις την Ανατροφήν των Γυναικών περί τα 1874, εν Αθήναις.

Το εξώφυλλο του βιβλίου

Για την συμπεριφορά της γυναίκας

Για την ομορφιά της γυναίκας

Για την ένδυση της γυναίκας

Για τα δάκρυα της γυναίκας

Για την καθαριότητα της γυναίκας

Sunchasers - The real thing

Josh Groban Cinema Paradiso

Κωνσταντίνου Τσάτσου...




Κωνσταντίνος Τσάτσος,
Καθηγητής Πανεπιστημίου,
Ακαδημαϊκός, Πρόεδρος της Δημοκρατίας

 
"Αν θες να πετύχεις, να ασχολείσαι με αυτά που ενδιαφέρουν τους άλλους. Αν θες να είσαι άξιος, να ασχολείσαι με αυτά που ενδιαφέρουν εσένα"

"Τι γοητευτική ποικιλία που έχει η αμφιβολία και τι μονότονη που είναι η βεβαιότητα!"

"Τα είχε όλα και όμως δεν ήταν ευτυχισμένος. Με το δίκιο του. Γιατί δεν ή ξ ε ρ ε, πως ήταν ευτυχισμένος. Και ουσία της ζωής δεν είναι: να “είσαι”, αλλά να ξ έ ρ ε ι ς ότι “είσαι”"

"Ευτυχία είναι μόνο το βίωμα του παρόντος, κάποιου ωραίου παροδικού παρόντος και η λήθη όλων των άλλων"

"Τα διαβάσματα συχνά περνούν, όπως το νερό επάνω στην πέτρα. Η πέτρα όμως από τα διαβάσματα γίνεται όλο και πιο λαμπερή"

"Για να είσαι ευτυχισμένος δεν αρκεί να βρεθεί η καλή η ώρα. Πρέπει να ξέρεις τέλεια να ξεχνάς και το χτες της και το αύριό της"

"Δὲ χρειάζονται πολλά.
Ἕνα παράθυρο
καὶ λίγος οὐρανὸς
καὶ δυὸ κλωνάρια ἀπὸ ἕνα πεῦκο,
ἀπὸ ἕνα σκῖνο.
Νὰ ξέρης πὼς θὲ νἄρθη ἡ νύχτα ἤρεμη,
πὼς κάτω ἀπὸ ἕνα φῶς
θἆναι στρωμένο γιὰ τοὺς δύο
ἕνα τραπέζι,
πὼς τὸ ἀνοιχτὸ βιβλίο
θὰ ὑπάρχη πάντα ἐκεῖ νὰ περιμένη.

Νὰ ξέρης
πὼς μέσα στὴ σιωπὴ τοῦ σύθαμπου
διαλέγεσαι μὲ μιὰ ψυχή·
πὼς δὲν πλανιένται μόνες τους
οἱ σκέψεις σου,
καὶ πὼς παραφυλάει κάπου ἕνα γέλιο,
τὸ γέλιο ποὺ ξεπλένει
ἀπὸ τὴ σκόνη, ἀπὸ τὴ γλίνα
πράγματα καὶ ἀνθρώπους.

Νὰ ξέρης
πὼς σὲ κοιτάει ἡ ἀγάπη
ἀπὸ δυὸ μάτια γνώριμα, στοχαστικά,
καὶ πὼς ἀκόμα κι ἂν νυχτώση
θὰ μένουν πάντα ἐκεῖ
αὐτὰ τὰ μάτια, ἀνάλλαχτα κι ὀρθάνοιχτα,
νὰ σὲ κοιτάζουν"

Αν υπάρχει Παράδεισος... Καλό μήνα!

REM, Losing my Religion

Sting - Englishman In New York

NELLY - Just a Dream

Το βαπόρι απ' την Περσία...

Αληθινή ιστορία "το βαπόρι απ' την Περσία" που έκανε τραγούδι ο Τσιτσάνης το 1977.
"Ήταν προμελετημένη, καρφωτή και λαδωμένη" λέει ο στίχος και φυσικά ήταν... με την εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών στο χώρο της ναυτιλίας... σε μία επιχείρηση μοναδική στα παγκόσμια ναυτιλιακά χρονικά.
Ας δούμε την ιστορία.

Στις 7 Ιανουαρίου του 1977 το μότορσιπ «Γκλόρια», φορτωμένο με έντεκα τόνους κατεργασμένου χασίς, συνολικής αξίας 4 δισ. δραχμών, ερχόμενο από την Βηρυτό και με προορισμό το Άμστερνταμ, σταμάτησε στην Κορινθία. Είναι μια από τις μεγαλύτερες ποσότητες χασίς που είχε κατασχεθεί μέχρι τότε στα παγκόσμια χρονικά. Τα ρεπορτάζ των εφημερίδων ανέφεραν ότι το «Γκλόρια» ήταν πλευρισμένο στα Ίσθμια και περίμενε εντολές για την πορεία του, όταν βρέθηκαν πάνω του έντεκα τόνοι χασίς. Συνελήφθηκαν ο πλοίαρχος και οι ναυτικοί του πλοίου, μεταξύ αυτών και δυο Τούρκοι υπήκοοι, οι οποίοι είχαν κρυφτεί στις καμπίνες. Παραλήπτες του φορτίου, σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν Λιβανέζοι υπήκοοι στο Άμστερνταμ.

Ασφαλώς ήταν προμελετημένη και καρφωτή δουλειά, αφού ο ίδιος πλοίαρχος (!!) του «Γκλόρια» Νίκος Ξανθόπουλος, ο «Κάπτεν Νικ», όπως τον αποκαλούσαν, ήταν άνθρωπος της Μυστικής Αμερικανικής Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών DEA (Drug Enforcement Administration). Ο «Κάπτεν Νικ» με τα εκάστοτε καράβια που είχε στην κατοχή του, είχε γυρίσει όλες τις θάλασσες του κόσμου και είχε γνωρίσει τους πάντες γύρω από τα κυκλώματα του εμπορίου ναρκωτικών. Έπαιζε, δηλαδή διπλό ρόλο και "παραπλανούσε" και τους μεγαλύτερους έμπορους ναρκωτικών, όπως στην περίπτωσή μας. Λαθρέμπορος τσιγάρων στην αρχή της καριέρας του και ο ίδιος, διαφοροποιήθηκε στην πορεία.... Αποδέχτηκε την πρόταση της DEA το 1964 και από τότε εισχωρούσε στα κανάλια των ναρκωτικών και έδινε πληροφορίες σχετικά με την διακίνηση. Μερικές φορές, όπως στην περίπτωση του «Γκλόρια», παραλάμβανε ο ίδιος το εμπόρευμα με το καράβι του, ως μεταφορέας και το παρέδιδε στις λιμενικές αρχές.

Το όλο σκηνικό βεβαίως που στηνόταν, σε συνεργασία με τα ανώτερα κλιμάκια του υπουργείου της εκάστοτε χώρας, έπρεπε να είναι αληθοφανές, ώστε να μην εκτεθεί ο ίδιος και αποκαλυφθεί η ιδιότητα τους στους ανθρώπους των ναρκωτικών, γεγονός που θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή του. Έτσι, οι εφημερίδες βούιζαν για μέρες, ότι επιτυχία των αρχών της χώρας... συνελήφθη ο καπετάνιος... κ.λπ.

Στην περίπτωση του «Γκλόρια» συνέβη το εξής, όπως περιγράφει πολύ ωραία στο βιβλίο του «Ένα Τραγούδι και Μια Ιστορία» ο Ηρακλής Ευστρατιάδης.

Ο «Κάπτεν Νικ» βρισκόταν με το καράβι στη Λάρνακα, όταν τον πλησίασε ένας ναυτικός πράκτορας και του πρότεινε μια «μεγάλη» δουλειά – ένα φορτίο από τη Βηρυτό με προορισμό το Ρότερνταμ. Ο «Κάπτεν Νικ» δέχτηκε και τράβηξε με το πλοίο του για Βηρυτό, στο λιμάνι Τζουνίχ. Εκεί συνάντησε δυο Λιβανέζους εμπόρους και συμφώνησαν για τη μεταφορά του εμπορεύματος, που ήταν 300 σακιά χασίς, 40 κιλά το καθένα (80 πλάκες του μισού κιλού το κάθε τσουβάλι). Το ποσό για την μεταφορά καθορίστηκε στα 300.000 δολάρια, τα μισά με τη φόρτωση και τα άλλα μισά με την παράδοση στο Ρότενταμ. Η παραλαβή του εμπορεύματος έγινε έξω από το παραθαλάσσιο χωριό Ιμεΐλ, όπου με βάρκες μεταφέρθηκαν τα τσουβάλια με το χασίς. Με την τελευταία βάρκα μπήκαν στο «Γκλόρια» και οι δυο Τούρκοι συνοδοί του εμπορεύματος. Στο μεταξύ, πριν από την παραλαβή, στις 23 Δεκεμβρίου 1976, ο «Κάπτεν Νικ» είχε καλέσει από το ραδιοτηλέφωνο του «Γκλόρια» το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας στην Ελλάδα και είχε ειδοποιήσει συνθηματικά ότι θα τους φέρει πολλούς τόνους «σοκολάτα» δώρο για τα Χριστούγεννα. Η διαταγή είχε προχωρήσει, ενώ συμφωνήθηκε ο τρόπος και ο τόπος προσέγγισης. Για να μην εκτεθεί στους λαθρέμπορους, ενημέρωσε ακόμη το Υ.Ε.Ν. ότι θα πλεύσει 10 μίλια νότια της Πύλου και ζήτησε το ελληνικό καταδιωκτικό του λιμενικού να τους προσεγγίσει στο συγκεκριμένο σημείο, τάχα για έναν τυπικό έλεγχο.

Μετά τη φόρτωση του εμπορεύματος, ο «Κάπτεν Νικ» έβαλε πλώρη για την Πύλο, έχοντας πλήρωμα 2 ναύτες, μαζί τους βεβαίως και οι δυο Τούρκοι συνοδοί. Κατευθυνόμενος προς την Πύλο συνάντησε 11 – 12 μποφόρ πουν τον ανάγκασαν να αλλάξει ρότα. Έτσι τράβηξε για τη Σίφνο, όπου αγκυροβόλησε προσωρινά. Ειδοποίησε εκ νέου το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και πήρε εντολές για νέο τόπο συνάντησης, τα Ίσθμια της Κορίνθου. Το «Γκλόρια» έφτασε στις 6 Ιανουαρίου του 1977 στα Ίσθμια, όπου το περίμενε το Λιμενικό Σώμα. Οι δυο Τούρκοι ("τα δυο μεμέτια τα καημένα") οδηγήθηκαν στις φυλακές του Ναυπλίου, ενώ ο «Κάπτεν Νικ» και το πλήρωμα του, μετά τις αρχικές "υποτιθέμενες συλλήψεις" για τον ελληνικό λάο..., δέχτηκαν τα συγχαρητήρια του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Αλέξναδρου Παπαδόγγονα. Το Υπουργείο Οικονομικών όρισε ως αμοιβή για τη μεγάλη επιτυχία 7.800.000 δρχ. Ο «Κάπτεν Νικ» από αυτά πήρε 1.500.000 δρχ., τα υπόλοιπα τα μοιράστηκαν … διάφοροι αξιωματικοί.

Ο Τσιτσάνης την υπόθεση την έκανε τραγούδι, το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Η υπόθεση, βέβαια, με την έλευση των ετών αποκαλύφθηκε πλήρως...

"Into the fire" Thirteen Senses

Γεράσιμος Βασιλόπουλος, ίδρυσε μία αυτοκρατορία!!!

Ο Γεράσιμος Βασιλόπουλος γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου του 1917, σε ένα ορεινό χωριό της Ηλείας, την Κερτίζα, του πρώην Δήμου Δίβρης (Λαμπείας) και η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά στις 21 Μαΐου του 2006, στις 3 τα ξημερώματα, σε ηλικία 89 ετών. Άνθρωπος κουρασμένος, δουλεμένος..., μέσα από κακουχίες, στερήσεις... Μικρό τσοπανόπουλο στα Λάμπεια Όρη της ορεινής Ηλείας γυρνούσε με το κοπάδι του στην Κερτίζα, στην Κρυόβρυση, στη Δίβρη, στα Τσίπιανα και κάποια μέρα τον χτύπησε στο κεφάλι ένα κριάρι και του άφησε εμφανές σημάδι για όλη του τη ζωή... Έλεγε ο κυρ Γεράσιμος πως το κριάρι και ο βουνίσιος αέρας του έφεραν γούρι... Και όντως δημιούργησε μία αυτοκρατορία στον χώρο του Λιανεμπορίου στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια: "ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, και του πουλιού το γάλα". Πανέξυπνος, με όραμα, με αισιοδοξία, με στόχο δημιούργησε αυτό που τουλάχιστον για την ελίτ της Ελληνικής Κοινωνίας αποτελεί εξάρτηση. Ας ξετυλίξουμε σιγά σιγά την πορεία του...

Ο Γεράσιμος Βασιλόπουλος
και η σύζυγός του Νανά το 1996

Ήταν το τέταρτο από τα επτά παιδιά μιας οικογένειας που ζούσε από τη γη, και από τις ελιές, χωρίς να πάψει ούτε στιγμή να εργάζεται από την ηλικία των 13 ετών, όταν άφησε το χωριό και ήρθε στην Aθήνα, συνεχίζοντας να μορφώνεται σε νυχτερινό σχολείο. Kοντά του ήρθαν και δύο από τα αδέλφια του, ο Γιώργος και ο Χαράλαμπος, και με σκληρή εργασία κατάφεραν, το 1939, να αγοράσουν το μικρό τυχερό κατάστημα τροφίμων της οδού Bουλής 29, που το ανακαίνισαν και έβαλαν την επιγραφή, που έμελλε να γίνει διάσημη - «Aφοι Bασιλόπουλοι». Το 1950 τα αδέλφια αγοράζουν το κατάστημα τροφίμων της Σταδίου 19, δίπλα στο «Aττικόν». Το ιστορικό αυτό κατάστημα Delicatessen αφήνει εποχή! Γίνεται ο επίσημος προμηθευτής του Παλατιού, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη της Βασίλισσας Φρειδερίκης και λατρεύεται από τους Αθηναίους, οι οποίοι βρίσκουν ευρωπαϊκά προϊόντα ανώτερης ποιότητας. Την τριετία 1951 - 53 για πρώτη φορά στην Ελλάδα οι Βασιλόπουλοι έφεραν τα προϊόντα της Uncle Ben's, Colgate, Quaker, Campbell's, Knorr, Kellogg's, Tide κ.λπ.

Το πρώτο ΑΒ στο Φάρο Ψυχικού το 1967

Το 1967 ο Γεράσιμος και ο Χαράλαμπος Βασιλόπουλος ιδρύουν την ΑΒ Αφοί Βασιλόπουλοι ΕΠΕ και στις 17 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους γίνεται η έναρξη της Αυτοκρατορίας. Ανοίγει το κατάστημα στο ΦΑΡΟ ΨΥΧΙΚΟΥ, το οποίο θεωρείται το πιο σύγχρονο και πρωτοποριακό σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Έκτοτε, η εταιρεία αναπτύσσεται ταχύτατα. Το 1990 εισάγεται στο Χρηματιστήριο Αθηνών και την ίδια χρονιά ανοίγει το κατάστημα Mega Ελληνικού, που βραβεύεται ως το καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο Σούπερ Μάρκετ της Ευρώπης από το Διεθνή Οργανισμό Λιανεμπορίου (A.I.D.A.). Το 1992 ο Γεράσιμος Βασιλόπουλος προβλέποντας τις παγκόσμιες τάσεις, μεταβιβάζει την πλειονότητα των μετοχών της ΑΒ Βασιλόπουλος στον Βελγικό πολυεθνικό όμιλο Delhaize-le Lion, διασφαλίζοντας την επέκταση της εταιρείας, ενώ κρατάει για τον εαυτό του το πρώτο του μαγαζί στην οδό Σταδίου. Το 1995, αποσύρθηκε από την θέση του Προέδρου του Δ.Σ. όχι βέβαια για να «παροπλιστεί» αλλά για να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο: Τον ίδιο χρόνο (μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων του), αξιοποιώντας τον χρόνο και την δύναμη που είχε αποκτήσει με το σπαθί του στο εμπόριο των τροφίμων, ίδρυσε μαζί με άλλους Έλληνες, το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα «Τράπεζα Τροφίμων» με αποκλειστικό σκοπό την καταπολέμηση της πείνας – ήδη η «Τράπεζα Τροφίμων» προσφέρει έκτοτε τροφή σε χιλιάδες άπορους με τρόφιμα. Η εταιρεία σήμερα απασχολεί περί τους 10.000 εργαζομένους και είναι η 4η μεγαλύτερη εμπορικής επιχείρηση της Ελλάδας.

Πολλά τα επίθετα που χαρακτηρίζουν τον Γεράσιμο Bασιλόπουλο, τον άνθρωπο και τον επιχειρηματία που πήρε από τα χέρια τού ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΛΒΕΡΤΟΥ του ΒΕΛΓΙΟΥ το 1991 το βραβείο Mercurius, ως ο καλύτερος επιχειρηματίας του κλάδου τροφίμων. Eργατικός, διορατικός, προοδευτικός, εύστροφος, με μυαλό που γεννούσε ιδέες, έβλεπε το παρόν και προέβλεπε το μέλλον, έφερε στην Eλλάδα τον θεσμό των πολυκαταστημάτων - super market. Aρνήθηκε τον όρο «μπακάλικο», ήθελε να υπάρχουν τα πάντα σε αφθονία και με μεγάλη ποικιλία, και αυτό αποδίδει το θρυλικό σύνθημα «και του πουλιού το γάλα»!

Ο Γεράσιμος Βασιλόπουλος
ως Οφφικιάλος στο Φανάρι.

H αγάπη του για τη φύση τον έκανε να δημιουργήσει το δικό του υποδειγματικό αγρόκτημα στη Λάκκα Σπέλλα στην Aττική. Mετά τη λειτουργία των εγκαινείων του αγροκτήματος από τον φίλο του Οικουμενικό Πατριάρχη, σίμωναν τα κοπάδια από πρόβατα και γίδια και ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ πρωτοστατούσε γελώντας ευφρόσυνα στον Aγιασμό. Διπλωμάτες, φίλοι και όλο το προσωπικό μετά τη λειτουργία το 'ριχναν και στο φαγοπότι κάτω από τη σκιά των πεύκων! Kαι σαν άνθρωπος που πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια με τον πόλεμο, την κατοχή και τον αγώνα για την επιβίωση να κάνει το παιδί να γίνεται άντρας, χωρίς τις ανησυχίες της εφηβείας και τις ανασφάλειες των σημερινών νέων, ο Γεράσιμος Bασιλόπουλος δεν ξέχασε ποτέ τον συνάνθρωπό του. Για την κοινωνική του προσφορά και για το έργο του Iδρύματος «Tράπεζα Tροφίμων για την καταπολέμηση της πείνας» βραβεύτηκε πολλές φορές. Tο 2003 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ΚΩΣΤΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ του απένειμε τον Xρυσό Σταυρό του Tάγματος του Φοίνικος, ενώ έχει τιμηθεί από τον πρώην δήμαρχο Aθηναίων ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟ για την κοινωνική του προσφορά στην πόλη και τη στήριξη των αστέγων. Aπλός και λιτός στη ζωή του, καλός οικογενειάρχης, σύντροφος ευγενικός και στοργικός για την κ. Nανά Bασιλοπούλου, πάντα καλοντυμένος και φιλοπρόοδος, διάβαζε την «Kαθημερινή». Πάνω απ' όλα ήταν ο φίλος στις δύσκολες στιγμές, ευεργέτης χαμηλών τόνων με σιωπηλή κοινωνική προσφορά. Eχει αναστηλώσει τρεις εκκλησίες στην Πόλη, και ο τίτλος που τον χαροποίησε είναι αυτός του "Aρχοντος Oρφανοτρόφου" ΟΦΦΙΚΙΑΛΩΝ που του απένειμε ο Oικουμενικός Πατριάρχης Bαρθολομαίος.

Ο νεαρός Γεράσιμος Βασιλόπουλος (αριστερά)
στο πρώτο του μαγαζί στην οδό Βουλής το 1939.

Για όλους τους κατοίκους της ορεινής Ηλείας μένει βαθιά η θλίψη ότι δεν θα ξανακούσουμε τη φιλική του κουβέντα, τις πολύτιμες νουθεσίες του, τη γνώμη του για πολλά θέματα, που όντας φιλομαθής και φιλοπρόοδος παρακολουθούσε άγρυπνα. Mένει όμως το παράδειγμά του, η προσφορά του και η σοφία του. «O άνθρωπος πρέπει να μείνει ψυχρός και αδιάφορος μπρος στον πόνο, απαράλλαχτα, όπως το ξύλο του κέδρου κρατά το άρωμά του, ακόμα κι όταν το κόψει το τσεκούρι», έλεγε ο κυρ Γεράσιμος. Την αγάπη του για την πατρίδα του την απέδειξε με το να δώσει δουλειά στους συμπατριώτες του... Δεν υπάρχει κατάστημα ή κλάδος της ΑΒ Βασιλόπουλος που να μην υπάρχει Ηλείος στην καταγωγή άνθρωπος. Ο Γεράσιμος Βασιλόπουλος, θεωρείται σήμερα Μέγας Ευεργέτης της ορεινής Ηλείας και οι κάτοικοι εκεί σεμνύνονται στην προσωπικότητά του.

Tα καταστήματά του, τα περίφημα «AB Bασιλόπουλος» διέθεταν προϊόντα, τα καλύτερα, από κάθε γωνιά του πλανήτη. Aισθανόταν όμως χαρά και περηφάνια να ανακαλύπτει, να προμηθεύεται και να προσφέρει κάποιο προϊόν της ελληνικής γης. Πίστευε ότι θα μπορούσε να είναι ο κήπος της Eυρώπης, με μοναδικά προϊόντα, γεμάτα φως, ήλιο και αρμύρα της θάλασσας. Συχνά μιλούσε για τη ζωή του, για τους ανθρώπους που γνώρισε, σημαντικούς και ασήμαντους, επώνυμους και ανώνυμους. Για το χωριό του στη ορεινή Ηλεία, όπου «φύτρωναν μόνο πέτρες και πουρνάρια» και πώς έφυγε από κει για να αναζητήσει την τύχη του στην Aθήνα. Θα μου πείτε τυπική ελληνική περίπτωση, να ξεκινάς από το μηδέν και να φτάνεις πολύ ψηλά, να γίνεσαι ο πρώτος και να θέλεις να είσαι ο πρώτος στον τομέα που διάλεξες ή η τύχη σε έφερε: στις επιχειρήσεις, στην επιστήμη, στην πολιτική...

Ο μικρός Γεράσιμος Βασιλόπουλος (δεξιά)
και ο αδερφός του Γιώργος (αριστερά) το 1933.

Kάθε περίπτωση όμως είναι και ένα μυθιστόρημα και ένας άνθρωπος που μέσα του έχει θέληση, ενέργεια και εργατικότητα χωρίς όρια. Aυτός ήταν ο Γεράσιμος Bασιλόπουλος! Oταν μιλούσε για την ανεργία και τους ανέργους έλεγε ότι ποτέ στη ζωή του δεν έμεινε άνεργος, ούτε μια μέρα. Kαι ότι έχει την εντύπωση ότι ποτέ δεν θα έμενε άνεργος, κάτι θα έβρισκε να κάνει για να βγάλει το ψωμί του.

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, στενή φίλη
του Γερ. Βασιλόπουλου εγκαινίασε
το πρώτο ΑΒ στην Πάτρα