Ερωτικό Σκάνδαλο το 19ο αιώνα; ΜΑΡΙΑ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΣΣΑ!

Η Μαρία Πενταγιώτισσα

Η Μαρία η Πενταγιώτισσα ήταν λαϊκή ηρωίδα που έζησε στα τέλη του 19ου αιώνα στην ορεινή Φωκίδα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Μαρία Δασκαλοπούλου και το όνομα Πενταγιώτισσα το όφειλε στον τόπο καταγωγής της, το χωριό Πενταγιοί.

Η Μαρία Πενταγιώτισσα ήταν όμορφη και δυναμική γυναίκα για τα δεδομένα της εποχής της. Συμβούλευε τα κορίτσια του χωριού της να διεκδικούν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες. Η Μαρία από μικρή άρχισε να δείχνει σημεία ζωηρής και ανυπόταχτης καλλονής. Σ’ όλο το χωριό είχε γίνει ονομαστή για τα μάτια της, τα «μεγάλα κρασογάλανα μάτια»... . Με τον καιρό η Μαρία εμέστωσε σε αδρή κοπέλλα με θαυμασία κορμοστασιά, με εύγραμμα στήθη, ενώ το θείο πρόσωπό της έλαμπε σαν ήλιος. Και τα παλληκάρια του χωριού άρχισαν να δαιμονίζονται γι’ αυτή. Ο δρόμος από τον οποίον  περνούσε η Μαρία για να φτάσει στη βρύση ήταν πάντα πιασμένος από τους νέους που περίμεναν το πέρασμά της. Τη νύχτα γύρω από το σπίτι της αντηχούσαν περιπαθή τραγούδια και τις Κυριακές, στο χοροστάσι, τα παλληκάρια εμάλωναν ποιο να πρωτοπιάσει στο συρτό το χέρι της Μαρίας.

Αυτό όμως που εξόργησε την συντηρητική κοινωνία του χωριού της ήταν ότι ερωτεύτηκε έναν νέο του χωριού, τον Δημήτρη Τουρκάκη και δεν κράτησε κρυφό τον έρωτά της. Ο Τουρκάκης ήταν παλληκάρι με αρκετή περιουσία, ένας από τους καλύτερους υποψηφίους γαμπρούς του χωριού. Πολλές λυγερές τον εκαμάρωναν για άντρα τους, περισσότερο όμως η Τασούλα, εξαδέλφη της Μαρίας. Και όταν η Μαρία παρασυρομένη από το πάθος της εξεμυστηρεύθη στην εξαδέλφη της τις σχέσεις της με τον Τουρκάκη και το σχεδιαζόμενο γάμο τους, η Τασούλα "ορκίστηκε" να εμποδίσει με όλα τα μέσα την ένωσή τους. Και επειδή άλλον τρόπο καταλληλότερο δεν είχε, ανεκοίνωσε στο Θανάση, τον αδελφό της Μαρίας, τους κρυφούς έρωτές της. Αυτό την έφερε σε σύγκρουση με την ανδροκρατούμενη κοινωνία του χωριού των Πενταγιών και ο αδερφός της, της άσκησε μεγάλη πίεση. Το αποτέλεσμα ήταν να δολοφονηθεί ο αδερφός της από τον Δήμήτρη Τουρκάκη. Μετά τη θανάτωση του μοναδικού προστάτη της και αδελφού της από τον αγαπημένο της, παντρεύτηκε τον χήρο Γεώργιο Αρμάο στο διπλανό χωριό Παλαιοκάτουνο (Κροκύλειο), του ανέθρεψε και μόρφωσε τα 4 παιδιά του από προηγούμενο γάμο, τους έδωσε σωστές αρχές και πέθανε το 1896 σε ηλικία 60 ετών.

Έγραψε η εφημερίδα ΕΣΤΙΑ στις 20/1/1896: "Εδικάσθησαν αμφότεροι και εφυλακίσθησαν. Μετά την αποφυλάκισην, η Μαρία κατέφυγε εις Παλαιοκάτουνον, όπου ενυμφεύθη χήρον τινά Αρμάγον καλούμενον, μεθ' ου έζησε μέχρι του θανάτου της. Και εν τω εσχάτω γήρατι αυτής, η Μαρία διετήρησε ανεξάλειπτα τα ίχνη της καλλονής της, τα οποία δεν ηδυνήθησαν να εξαλείψουν ούτε αι τύψεις της συνειδήσεως, ούτε αι λύπαι, ούτε η περιφρόνησις την οποίαν εδέικνυον προς αυτήν οι συμπατριώτες της διά το ελευθέριον παρελθόν της".

Η ιστορία της έγινε ζωντανός θρύλος. Η περίπτωση της θρυλικής Μαρίας Πενταγιώτισσας απασχόλησε όλα τα είδη του λόγου (θέατρο, επιθεώρηση, ποίηση, κινηματογράφο, μουσική, σάτιρα) και στο όνομά της λειτούργησαν εφημερίδες και συστήθηκαν εξωραϊστικοί Σύλλογοι. Με το όνομα της Μαρίας Πενταγιώτισσας ο ποιητής Κωστής Παλαμάς δημοσίευσε στη συλλογή "Τα μάτια της ψυχής μου" πολύστιχο ποίημα στο οποίο ύμνησε τα χαρίσματά της και εμμέσως παρομοίασε τα κάλη και τις χάρες των ωραίων γυναικών με αυτά της Μαρίας . Το ποίημα αυτό αφιέρωσε στον Ανδρέα Καρκαβίτσα.

Οι συμπατριώτες της, για να τη στιγματίσουν και για να παραδώσουν στο αιώνιο ανάθεμα τα κακουργήματά της, έκαμαν ευθύς το τραγούδι της. Το δημοσιεύουμε ολόκληρο, γιατί μόνο λίγοι το ξέρουν:

Στα ΣΑΛΩΝΑ ΣΦΑΖΟΥΝ ΑΡΝΙΑ και στο Χρισσό κριάρια
Και στης Μαρίας την ποδιά σφάζονται παλληκάρια.

Κλείσε τα παραθύρια σου και σκέπασ’ τη φωτιά σου
Να μη φανεί ο ασίκης σου, όπ’ έχεις στην ποδιά σου.

Τι ’ ν’ το κακό οπώ’ καμες στο δόλιο το Θανάση;
Τον αδελφό σου σκότωσες, τον Τούρκο για να πάρεις.

Στον Κάρκαρο τον έριξες, στον Κάρκαρο τον ρίχνεις.
Κανείς δεν κάνει απόφαση να μπει για να τον βγάλει.

Ο Γιάννης κάνει απόφαση να μπει για να τον βγάλει.
Παίρνει πεντάδιπλα σχοινιά με δεκοχτώ φανάρια.

Σαν μπήκε και τον έβγαλε στο αίμα βουτημένον
Και η Μαρία λιγοψυχά και πέφτει να πεθάνει.

-Τίνος τα λες αυτά Μαριά και Τουρκοπιστωμένη;
Εσύ ’σουν που τον σκότωσες και τώρα θα τον κλάψεις;

ΠΥΞ ΛΑΞ "έπαψες αγάπη να θυμίζεις!!!"

Γεώργιος Ράλλης, ο Άρχοντας της Δημόσιας ζωής...

Ο Γεώργιος Ράλλης

Ο Γεώργιος Ι. Ράλλης (Αθήνα, 26 Δεκεμβρίου 1918 – 15 Μαρτίου 2006) ήταν Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Καταγόταν από οικογένειες με πλούσια παράδοση στην πολιτική. Ο παππούς του ήταν ο Πρωθυπουργός Δημήτριος Ράλλης. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Ράλλης, Πρωθυπουργός των κατοχικών δυνάμεων κατά την περίοδο 1943–1944. Η μητέρα του, Ζαΐρα, ήταν κόρη του κερκυραίου Πρωθυπουργού της Ελλάδας Γεωργίου Θεοτόκη και αδελφή του επίσης Πρωθυπουργού της χώρας Ιωάννη Θεοτόκη.

Εκλέχθηκε βουλευτής με το Λαϊκό Κόμμα το 1950, με τον Ελληνικό Συναγερμό (1951–1952) και την ΕΡΕ (1956). Διετέλεσε υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως (1954–1956) και υπουργός Δημοσίων Έργων και Συγκοινωνιών (1956–1958). Υπήρξε ο ιδρυτής της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ και προχώρησε στην αντίστοιχη σύμβαση με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Επίσης διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών (1961–1963) και Δημοσίας Τάξεως (1967).

Στην πρώτη κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Καραμανλή το 1974, ο Γεώργιος Ράλλης ανέλαβε το Υπουργείο Προεδρίας της Κυβερνήσεως. Κατόπιν ανέλαβε το Υπουργείο Παιδείας για να εισηγηθεί την υποχρεωτική εννιάχρονη εκπαίδευση και την καθιέρωση της δημοτικής σε όλες της βαθμίδες της εκπαίδευσης. Το 1977 ανέλαβε το Υπουργείο Συντονισμού, και το 1978 το Υπουργείο Εξωτερικών. Ως υπουργός Εξωτερικών, ολοκλήρωσε τις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Υπήρξε ο πρώτος Έλληνας υπουργός Εξωτερικών που επισκέφθηκε την Μόσχα (Οκτώβριος 1978).

Με την άνοδο του Κ. Καραμανλή στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ο Γεώργιος Ράλλης ανέλαβε Πρωθυπουργός της Ελλάδας (από τις 9 Μαΐου 1980). Η πρωθυπουργία του χαρακτηρίσθηκε από την εισαγωγή ενός ευρωπαϊκού δημοκρατικού ύφους. Ευτύχησε να υπογράψει την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ. Στις 19 Οκτωβρίου, μία ημέρα μετά την εκλογική ήττα του από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο Γεώργιος Ράλλης παραιτήθηκε από Πρωθυπουργός.

Ύπήρξε βαθύτατα ευρωπαϊστής και δημοκράτης. Μέχρι την τελευταία ημέρα της ζωής του, διατήρησε πολιτικό γραφείο επί της οδού Ακαδημίας στην Αθήνα και διέμενε σε διαμέρισμα επί της Κανάρη 4 στο Κολωνάκι.

(Claus: "Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, η παρρησία και η τόλμη συγκροτούν το ανώτερο ήθος το οποίο χαρακτήρισε τον Γεώργιο Ράλλη στην πολιτική του σταδιοδρομία και στη γενικότερη παρουσία του στη δημόσια ζωή").

Wim Mertens - The Fosse

Ανδρέας Λεντάκης, αξίζει να τον θαυμάζεις...

Ο Ανδρέας Λεντάκης με τον Αντώνη Σαμαρά
τον αείμνηστο Στέφανο Στεφανόπουλο και
τον Νικήτα Κακλαμάνη

Γεννήθηκε το 1935 στην Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας με ρίζες από την Κάρπαθο και την Κρήτη και πέθανε αιφνίδια το 1997. Ήρθε στην Ελλάδα στα 18 τoυ χρόνια ως αριστoύχoς υπότρoφoς της Ελληνικής Κoινότητας. O Ανδρέας Λεντάκης περάτωσε τις σπoυδές τoυ στo Ιστoρικό και Αρχαιoλoγικό τμήμα της Φιλoσoφικής, διακρινόμενoς για την κoινωνική τoυ παρoυσία και τoυς αγώνες του στο φοιτητικό κίνημα.

Γνωστή σε παγκόσμιo επίπεδo είναι η αντιστασιακή δράση τoυ Ανδρέα Λεντάκη, εξαιτίας της έντoνης πoλιτικής δραστηριότητας που ανέπτυξε ενάντια στη Δικτατορία. Η περίπτωσή του έγινε θέμα συζήτησης στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Για τα βασανιστήρια πoυ υπέστη στην Ασφάλεια και τo αταλάντευτo δημoκρατικό τoυ φρόνημα, o Μίκης Θεoδωράκης έγραψε "τα τραγoύδια τoυ Ανδρέα".

Με τη Μεταπολίτευση υπήρξε ιδρυτικό μέλος της νέας ΕΔΑ και διατέλεσε πρόεδρος του κόμματος από το 1987 έως το 1993. Εξελέγη τρεις κατά σειράν φορές (1978,1982 και 1986) Δήμαρχος Υμηττού. Yπήρξε ο εμπνευστής και θεμελιωτής δύο πανελληνίων θεσμών των Κ.Α.Π.Η. (Κέντρα Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων), ιδρύοντας το πρώτο ΚΑΠΗ το 1981. Δημιούργησε το Θέατρο Bράχων Yμηττού, χωρητικότητας 3000 θέσεων, που μετονομάστηκε αργότερα "Mελίνα Mερκούρη".

Εξελέγη βουλευτής του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ το 1989 και το 1990. Tον Iούλιο του 1993 παραιτήθηκε από βουλευτής και από πρόεδρος της ΕΔΑ και προσχώρησε στο νεοσύστατο κόμμα της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ του Αντώνη Σαμαρά. Εξελέγη βουλευτής της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ(πρώτος σε σταυρούς) τον Oκτώβριο του 1993 και ήταν κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος. Αναδείχθηκε σε πρώτο ομιλητή της Βουλής την περίοδο από τον Νοέμβιο του 1993 μέχρι και τη διάλυσή της τον Aύγουστο του 1996. O απολογισμός του έργου του ήταν εντυπωσιακά μεγάλος: 597 ερωτήσεις σε υπουργούς, 73 επίκαιρες ερωτήσεις, 285 αναφορές. Το 1989 πρότεινε, με δημοκρατική συνείδηση την αποφυλάκιση του Πρωθυπουργού επί επταετίας Γεωργίου Παπαδοπούλου για λόγους ανθρωπιστικούς και πολιτικούς και την ίδια πρόταση επανέλαβε στη Βουλή το 1996.

Tο συγγραφικό του έργο αριθμεί περισσότερα από 30 βιβλία (ιστορικά, αρχαιολογικά, λογοτεχνικά ( ποίηση ), εθνολογικά και πολιτικά) καθώς και δεκάδες άρθρα που δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά.

Αντώνης Τρίτσης: απλά πολιτικός ή πρότυπο Ανθρώπου;

Ο Αντώνης Τρίτσης

O Αντώνης Τρίτσης γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1937. Φοίτησε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και με υποτροφία του ιδρύματος Φουλμπράιτ (Fulbright), σπούδασε Πολεοδομία και Χωροταξία στο τεχνολογικό ινστιτούτο του Ιλλινόις (Illinois) των Η.Π.Α., ενώ 6 χρόνια αργότερα ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ στο Μεταπτυχιακό Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου. Στα νεαρά του χρόνια ασχολήθηκε με τον αθλητισμό διαπρέποντας στο δέκαθλο με πανελλήνιες και βαλκανικές διακρίσεις.

Εκλέχτηκε βουλευτής του νομού Κεφαλληνίας και Ιθάκης διαδοχικά το 1981 και το 1985. Μεταξύ των ετών 1981 - 1984 διετέλεσε Υπουργός Χωροταξίας και Περιβάλλοντος και από το 1986 έως το 1988 Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου. Την περίοδο αυτή δημιουργήθηκε πλήρες θεσμικό πλαίσιο (Νόμος 1337/83) που προέβλεπε όλες τις αναγκαίες διαδικασίες κοινωνικής συμμετοχής και δημόσιας διαβούλευσης για τις μελέτες πολεοδομικού σχεδιασμού, απαραίτητες για την πολεοδομική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της Ελλάδας, ενώ τέθηκε υπό εξέταση η εκκλησιαστική περιουσία. Στις 19 Μαίου το 1989 ίδρυσε το Ελληνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα και στις 14 Οκτωβρίου του 1990 εκλέχτηκε Δήμαρχος Αθηναίων με την υποστήριξη της Ν.Δ. και του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, έχοντας ως αντίπαλό του την Μελίνα Μερκούρη.

Στις 7 Απριλίου του 1992 και σε ηλικία μόλις 55 χρονών, έχασε τη μάχη με το θάνατο, μετά από οξύτατο εγκεφαλικό επεισόδιο το οποίο υπέστει στο γραφείο του στο Δημαρχείο. Ο αιφνίδιος θάνατος του "ματαίωσε" τον επικείμενο γάμο του με την ελληνίδα ηθοποιό Μιμή Ντενίση.

Με τη διαθήκη του ίδρυσε το «Ίδρυμα Αντώνης Τρίτσης, για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών», στο οποίο κληροδότησε όλη την προσωπική του περιουσία.

(Claus:"εκφράζω την άποψη ότι ο Αντώνης Τρίτσης ήταν ένας από τους καλύτερους και κορυφαίους πολιτικούς της σύγχρονης μεταπολεμικής Ελλάδας. Οξυδερκής, ανθρωπιστής, έντιμος, φιλόπατρης, αληθινός, επιστήμονας, οραματιστής, εθελοντής, δημοκράτης, ταπεινός, εργατικός, άνθρωπος... Ας τον έχουν ως πρότυπο οι νέοι πολιτικοί!").

Ο Γούντι Άλεν για τον Γούντι Άλεν

Woody Allen,
καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Allen Stewart Königsberg

"Όταν κανείς χαζεύει την ομορφιά της φύσης από μακριά, αυτό που βλέπει είναι ένα πανέμορφο φυσικό τοπίο. Αν όμως πλησιάσει και κοιτάξει προσεχτικότερα, αυτό που θα δει είναι κάπως φρικαλέο. Από κοντά θα δει βία, χάος, σκοτωμούς και κανιβαλισμούς. Όταν όμως κοιτάς τη γενική εικόνα, έναν πίνακα του Κόνσταμπλ για παράδειγμα, όλα μοιάζουν ειδυλλιακά".

"Μου αρέσει που έχουμε κρατήσει μια ρομαντική εικόνα για τις δεκαετίες του ’30 και του ’40. Παραδέχομαι ότι δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά αυτή η ρομαντική σχέση μεταξύ των κινηματογραφικών αστέρων και του κοινού. Και ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ ξανά να χτίσουμε αυτούς τους μυθικούς ήρωες που συνήθιζαν να παίζουν οι Κλαρκ Γκέιμπλ και Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ εκείνης της εποχής. Όμως όσο υπέροχη προσωπικότητα και να είχε ο Κάρι Γκραντ, δεν υπήρξε ποτέ τόσο καλός ηθοποιός όσο ο Μπραντ Πιτ, ο Έντουαρντ Νόρτον ή ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Πρωταγωνιστές όπως ο Κάρι Γκραντ ή ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ ήταν απλά πολύ γοητευτικές φιγούρες να τις χαζεύεις. Καλύτεροι ηθοποιοί από αυτούς που διαθέτουμε σήμερα δεν ήταν".

από το βιβλίο «Ο ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ», επιμέλεια ΣΤΙΓΚ ΜΠΙΕΡΚΜΑΝ μετάφραση ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Καλήν αρχή!

Είτε σεληνοφώτιστη, είτε ανάστερη, είτε ερεβώδης, είτε έναστρη, η NYXTA είναι ατέλειωτη, βαθιά και μυστήρια... Για αυτό είναι ωραία! Και όσοι την υπηρετούν αστράπτουν... και είναι ΝΥΧΤΟΚΟΠΟΙ...!!