U2 - Magnificent

Οδηγός εις την Ανατροφήν των Γυναικών περί τα 1874, εν Αθήναις.

Το εξώφυλλο του βιβλίου

Για την συμπεριφορά της γυναίκας

Για την ομορφιά της γυναίκας

Για την ένδυση της γυναίκας

Για τα δάκρυα της γυναίκας

Για την καθαριότητα της γυναίκας

Sunchasers - The real thing

Josh Groban Cinema Paradiso

Κωνσταντίνου Τσάτσου...




Κωνσταντίνος Τσάτσος,
Καθηγητής Πανεπιστημίου,
Ακαδημαϊκός, Πρόεδρος της Δημοκρατίας

 
"Αν θες να πετύχεις, να ασχολείσαι με αυτά που ενδιαφέρουν τους άλλους. Αν θες να είσαι άξιος, να ασχολείσαι με αυτά που ενδιαφέρουν εσένα"

"Τι γοητευτική ποικιλία που έχει η αμφιβολία και τι μονότονη που είναι η βεβαιότητα!"

"Τα είχε όλα και όμως δεν ήταν ευτυχισμένος. Με το δίκιο του. Γιατί δεν ή ξ ε ρ ε, πως ήταν ευτυχισμένος. Και ουσία της ζωής δεν είναι: να “είσαι”, αλλά να ξ έ ρ ε ι ς ότι “είσαι”"

"Ευτυχία είναι μόνο το βίωμα του παρόντος, κάποιου ωραίου παροδικού παρόντος και η λήθη όλων των άλλων"

"Τα διαβάσματα συχνά περνούν, όπως το νερό επάνω στην πέτρα. Η πέτρα όμως από τα διαβάσματα γίνεται όλο και πιο λαμπερή"

"Για να είσαι ευτυχισμένος δεν αρκεί να βρεθεί η καλή η ώρα. Πρέπει να ξέρεις τέλεια να ξεχνάς και το χτες της και το αύριό της"

"Δὲ χρειάζονται πολλά.
Ἕνα παράθυρο
καὶ λίγος οὐρανὸς
καὶ δυὸ κλωνάρια ἀπὸ ἕνα πεῦκο,
ἀπὸ ἕνα σκῖνο.
Νὰ ξέρης πὼς θὲ νἄρθη ἡ νύχτα ἤρεμη,
πὼς κάτω ἀπὸ ἕνα φῶς
θἆναι στρωμένο γιὰ τοὺς δύο
ἕνα τραπέζι,
πὼς τὸ ἀνοιχτὸ βιβλίο
θὰ ὑπάρχη πάντα ἐκεῖ νὰ περιμένη.

Νὰ ξέρης
πὼς μέσα στὴ σιωπὴ τοῦ σύθαμπου
διαλέγεσαι μὲ μιὰ ψυχή·
πὼς δὲν πλανιένται μόνες τους
οἱ σκέψεις σου,
καὶ πὼς παραφυλάει κάπου ἕνα γέλιο,
τὸ γέλιο ποὺ ξεπλένει
ἀπὸ τὴ σκόνη, ἀπὸ τὴ γλίνα
πράγματα καὶ ἀνθρώπους.

Νὰ ξέρης
πὼς σὲ κοιτάει ἡ ἀγάπη
ἀπὸ δυὸ μάτια γνώριμα, στοχαστικά,
καὶ πὼς ἀκόμα κι ἂν νυχτώση
θὰ μένουν πάντα ἐκεῖ
αὐτὰ τὰ μάτια, ἀνάλλαχτα κι ὀρθάνοιχτα,
νὰ σὲ κοιτάζουν"

Αν υπάρχει Παράδεισος... Καλό μήνα!

REM, Losing my Religion

Sting - Englishman In New York

NELLY - Just a Dream

Το βαπόρι απ' την Περσία...

Αληθινή ιστορία "το βαπόρι απ' την Περσία" που έκανε τραγούδι ο Τσιτσάνης το 1977.
"Ήταν προμελετημένη, καρφωτή και λαδωμένη" λέει ο στίχος και φυσικά ήταν... με την εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών στο χώρο της ναυτιλίας... σε μία επιχείρηση μοναδική στα παγκόσμια ναυτιλιακά χρονικά.
Ας δούμε την ιστορία.

Στις 7 Ιανουαρίου του 1977 το μότορσιπ «Γκλόρια», φορτωμένο με έντεκα τόνους κατεργασμένου χασίς, συνολικής αξίας 4 δισ. δραχμών, ερχόμενο από την Βηρυτό και με προορισμό το Άμστερνταμ, σταμάτησε στην Κορινθία. Είναι μια από τις μεγαλύτερες ποσότητες χασίς που είχε κατασχεθεί μέχρι τότε στα παγκόσμια χρονικά. Τα ρεπορτάζ των εφημερίδων ανέφεραν ότι το «Γκλόρια» ήταν πλευρισμένο στα Ίσθμια και περίμενε εντολές για την πορεία του, όταν βρέθηκαν πάνω του έντεκα τόνοι χασίς. Συνελήφθηκαν ο πλοίαρχος και οι ναυτικοί του πλοίου, μεταξύ αυτών και δυο Τούρκοι υπήκοοι, οι οποίοι είχαν κρυφτεί στις καμπίνες. Παραλήπτες του φορτίου, σύμφωνα με πληροφορίες, ήταν Λιβανέζοι υπήκοοι στο Άμστερνταμ.

Ασφαλώς ήταν προμελετημένη και καρφωτή δουλειά, αφού ο ίδιος πλοίαρχος (!!) του «Γκλόρια» Νίκος Ξανθόπουλος, ο «Κάπτεν Νικ», όπως τον αποκαλούσαν, ήταν άνθρωπος της Μυστικής Αμερικανικής Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών DEA (Drug Enforcement Administration). Ο «Κάπτεν Νικ» με τα εκάστοτε καράβια που είχε στην κατοχή του, είχε γυρίσει όλες τις θάλασσες του κόσμου και είχε γνωρίσει τους πάντες γύρω από τα κυκλώματα του εμπορίου ναρκωτικών. Έπαιζε, δηλαδή διπλό ρόλο και "παραπλανούσε" και τους μεγαλύτερους έμπορους ναρκωτικών, όπως στην περίπτωσή μας. Λαθρέμπορος τσιγάρων στην αρχή της καριέρας του και ο ίδιος, διαφοροποιήθηκε στην πορεία.... Αποδέχτηκε την πρόταση της DEA το 1964 και από τότε εισχωρούσε στα κανάλια των ναρκωτικών και έδινε πληροφορίες σχετικά με την διακίνηση. Μερικές φορές, όπως στην περίπτωση του «Γκλόρια», παραλάμβανε ο ίδιος το εμπόρευμα με το καράβι του, ως μεταφορέας και το παρέδιδε στις λιμενικές αρχές.

Το όλο σκηνικό βεβαίως που στηνόταν, σε συνεργασία με τα ανώτερα κλιμάκια του υπουργείου της εκάστοτε χώρας, έπρεπε να είναι αληθοφανές, ώστε να μην εκτεθεί ο ίδιος και αποκαλυφθεί η ιδιότητα τους στους ανθρώπους των ναρκωτικών, γεγονός που θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή του. Έτσι, οι εφημερίδες βούιζαν για μέρες, ότι επιτυχία των αρχών της χώρας... συνελήφθη ο καπετάνιος... κ.λπ.

Στην περίπτωση του «Γκλόρια» συνέβη το εξής, όπως περιγράφει πολύ ωραία στο βιβλίο του «Ένα Τραγούδι και Μια Ιστορία» ο Ηρακλής Ευστρατιάδης.

Ο «Κάπτεν Νικ» βρισκόταν με το καράβι στη Λάρνακα, όταν τον πλησίασε ένας ναυτικός πράκτορας και του πρότεινε μια «μεγάλη» δουλειά – ένα φορτίο από τη Βηρυτό με προορισμό το Ρότερνταμ. Ο «Κάπτεν Νικ» δέχτηκε και τράβηξε με το πλοίο του για Βηρυτό, στο λιμάνι Τζουνίχ. Εκεί συνάντησε δυο Λιβανέζους εμπόρους και συμφώνησαν για τη μεταφορά του εμπορεύματος, που ήταν 300 σακιά χασίς, 40 κιλά το καθένα (80 πλάκες του μισού κιλού το κάθε τσουβάλι). Το ποσό για την μεταφορά καθορίστηκε στα 300.000 δολάρια, τα μισά με τη φόρτωση και τα άλλα μισά με την παράδοση στο Ρότενταμ. Η παραλαβή του εμπορεύματος έγινε έξω από το παραθαλάσσιο χωριό Ιμεΐλ, όπου με βάρκες μεταφέρθηκαν τα τσουβάλια με το χασίς. Με την τελευταία βάρκα μπήκαν στο «Γκλόρια» και οι δυο Τούρκοι συνοδοί του εμπορεύματος. Στο μεταξύ, πριν από την παραλαβή, στις 23 Δεκεμβρίου 1976, ο «Κάπτεν Νικ» είχε καλέσει από το ραδιοτηλέφωνο του «Γκλόρια» το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας στην Ελλάδα και είχε ειδοποιήσει συνθηματικά ότι θα τους φέρει πολλούς τόνους «σοκολάτα» δώρο για τα Χριστούγεννα. Η διαταγή είχε προχωρήσει, ενώ συμφωνήθηκε ο τρόπος και ο τόπος προσέγγισης. Για να μην εκτεθεί στους λαθρέμπορους, ενημέρωσε ακόμη το Υ.Ε.Ν. ότι θα πλεύσει 10 μίλια νότια της Πύλου και ζήτησε το ελληνικό καταδιωκτικό του λιμενικού να τους προσεγγίσει στο συγκεκριμένο σημείο, τάχα για έναν τυπικό έλεγχο.

Μετά τη φόρτωση του εμπορεύματος, ο «Κάπτεν Νικ» έβαλε πλώρη για την Πύλο, έχοντας πλήρωμα 2 ναύτες, μαζί τους βεβαίως και οι δυο Τούρκοι συνοδοί. Κατευθυνόμενος προς την Πύλο συνάντησε 11 – 12 μποφόρ πουν τον ανάγκασαν να αλλάξει ρότα. Έτσι τράβηξε για τη Σίφνο, όπου αγκυροβόλησε προσωρινά. Ειδοποίησε εκ νέου το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και πήρε εντολές για νέο τόπο συνάντησης, τα Ίσθμια της Κορίνθου. Το «Γκλόρια» έφτασε στις 6 Ιανουαρίου του 1977 στα Ίσθμια, όπου το περίμενε το Λιμενικό Σώμα. Οι δυο Τούρκοι ("τα δυο μεμέτια τα καημένα") οδηγήθηκαν στις φυλακές του Ναυπλίου, ενώ ο «Κάπτεν Νικ» και το πλήρωμα του, μετά τις αρχικές "υποτιθέμενες συλλήψεις" για τον ελληνικό λάο..., δέχτηκαν τα συγχαρητήρια του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Αλέξναδρου Παπαδόγγονα. Το Υπουργείο Οικονομικών όρισε ως αμοιβή για τη μεγάλη επιτυχία 7.800.000 δρχ. Ο «Κάπτεν Νικ» από αυτά πήρε 1.500.000 δρχ., τα υπόλοιπα τα μοιράστηκαν … διάφοροι αξιωματικοί.

Ο Τσιτσάνης την υπόθεση την έκανε τραγούδι, το οποίο γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Η υπόθεση, βέβαια, με την έλευση των ετών αποκαλύφθηκε πλήρως...

"Into the fire" Thirteen Senses

Γεράσιμος Βασιλόπουλος, ίδρυσε μία αυτοκρατορία!!!

Ο Γεράσιμος Βασιλόπουλος γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου του 1917, σε ένα ορεινό χωριό της Ηλείας, την Κερτίζα, του πρώην Δήμου Δίβρης (Λαμπείας) και η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά στις 21 Μαΐου του 2006, στις 3 τα ξημερώματα, σε ηλικία 89 ετών. Άνθρωπος κουρασμένος, δουλεμένος..., μέσα από κακουχίες, στερήσεις... Μικρό τσοπανόπουλο στα Λάμπεια Όρη της ορεινής Ηλείας γυρνούσε με το κοπάδι του στην Κερτίζα, στην Κρυόβρυση, στη Δίβρη, στα Τσίπιανα και κάποια μέρα τον χτύπησε στο κεφάλι ένα κριάρι και του άφησε εμφανές σημάδι για όλη του τη ζωή... Έλεγε ο κυρ Γεράσιμος πως το κριάρι και ο βουνίσιος αέρας του έφεραν γούρι... Και όντως δημιούργησε μία αυτοκρατορία στον χώρο του Λιανεμπορίου στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια: "ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, και του πουλιού το γάλα". Πανέξυπνος, με όραμα, με αισιοδοξία, με στόχο δημιούργησε αυτό που τουλάχιστον για την ελίτ της Ελληνικής Κοινωνίας αποτελεί εξάρτηση. Ας ξετυλίξουμε σιγά σιγά την πορεία του...

Ο Γεράσιμος Βασιλόπουλος
και η σύζυγός του Νανά το 1996

Ήταν το τέταρτο από τα επτά παιδιά μιας οικογένειας που ζούσε από τη γη, και από τις ελιές, χωρίς να πάψει ούτε στιγμή να εργάζεται από την ηλικία των 13 ετών, όταν άφησε το χωριό και ήρθε στην Aθήνα, συνεχίζοντας να μορφώνεται σε νυχτερινό σχολείο. Kοντά του ήρθαν και δύο από τα αδέλφια του, ο Γιώργος και ο Χαράλαμπος, και με σκληρή εργασία κατάφεραν, το 1939, να αγοράσουν το μικρό τυχερό κατάστημα τροφίμων της οδού Bουλής 29, που το ανακαίνισαν και έβαλαν την επιγραφή, που έμελλε να γίνει διάσημη - «Aφοι Bασιλόπουλοι». Το 1950 τα αδέλφια αγοράζουν το κατάστημα τροφίμων της Σταδίου 19, δίπλα στο «Aττικόν». Το ιστορικό αυτό κατάστημα Delicatessen αφήνει εποχή! Γίνεται ο επίσημος προμηθευτής του Παλατιού, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη της Βασίλισσας Φρειδερίκης και λατρεύεται από τους Αθηναίους, οι οποίοι βρίσκουν ευρωπαϊκά προϊόντα ανώτερης ποιότητας. Την τριετία 1951 - 53 για πρώτη φορά στην Ελλάδα οι Βασιλόπουλοι έφεραν τα προϊόντα της Uncle Ben's, Colgate, Quaker, Campbell's, Knorr, Kellogg's, Tide κ.λπ.

Το πρώτο ΑΒ στο Φάρο Ψυχικού το 1967

Το 1967 ο Γεράσιμος και ο Χαράλαμπος Βασιλόπουλος ιδρύουν την ΑΒ Αφοί Βασιλόπουλοι ΕΠΕ και στις 17 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους γίνεται η έναρξη της Αυτοκρατορίας. Ανοίγει το κατάστημα στο ΦΑΡΟ ΨΥΧΙΚΟΥ, το οποίο θεωρείται το πιο σύγχρονο και πρωτοποριακό σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Έκτοτε, η εταιρεία αναπτύσσεται ταχύτατα. Το 1990 εισάγεται στο Χρηματιστήριο Αθηνών και την ίδια χρονιά ανοίγει το κατάστημα Mega Ελληνικού, που βραβεύεται ως το καλύτερο και πιο ολοκληρωμένο Σούπερ Μάρκετ της Ευρώπης από το Διεθνή Οργανισμό Λιανεμπορίου (A.I.D.A.). Το 1992 ο Γεράσιμος Βασιλόπουλος προβλέποντας τις παγκόσμιες τάσεις, μεταβιβάζει την πλειονότητα των μετοχών της ΑΒ Βασιλόπουλος στον Βελγικό πολυεθνικό όμιλο Delhaize-le Lion, διασφαλίζοντας την επέκταση της εταιρείας, ενώ κρατάει για τον εαυτό του το πρώτο του μαγαζί στην οδό Σταδίου. Το 1995, αποσύρθηκε από την θέση του Προέδρου του Δ.Σ. όχι βέβαια για να «παροπλιστεί» αλλά για να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο: Τον ίδιο χρόνο (μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων του), αξιοποιώντας τον χρόνο και την δύναμη που είχε αποκτήσει με το σπαθί του στο εμπόριο των τροφίμων, ίδρυσε μαζί με άλλους Έλληνες, το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα «Τράπεζα Τροφίμων» με αποκλειστικό σκοπό την καταπολέμηση της πείνας – ήδη η «Τράπεζα Τροφίμων» προσφέρει έκτοτε τροφή σε χιλιάδες άπορους με τρόφιμα. Η εταιρεία σήμερα απασχολεί περί τους 10.000 εργαζομένους και είναι η 4η μεγαλύτερη εμπορικής επιχείρηση της Ελλάδας.

Πολλά τα επίθετα που χαρακτηρίζουν τον Γεράσιμο Bασιλόπουλο, τον άνθρωπο και τον επιχειρηματία που πήρε από τα χέρια τού ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΛΒΕΡΤΟΥ του ΒΕΛΓΙΟΥ το 1991 το βραβείο Mercurius, ως ο καλύτερος επιχειρηματίας του κλάδου τροφίμων. Eργατικός, διορατικός, προοδευτικός, εύστροφος, με μυαλό που γεννούσε ιδέες, έβλεπε το παρόν και προέβλεπε το μέλλον, έφερε στην Eλλάδα τον θεσμό των πολυκαταστημάτων - super market. Aρνήθηκε τον όρο «μπακάλικο», ήθελε να υπάρχουν τα πάντα σε αφθονία και με μεγάλη ποικιλία, και αυτό αποδίδει το θρυλικό σύνθημα «και του πουλιού το γάλα»!

Ο Γεράσιμος Βασιλόπουλος
ως Οφφικιάλος στο Φανάρι.

H αγάπη του για τη φύση τον έκανε να δημιουργήσει το δικό του υποδειγματικό αγρόκτημα στη Λάκκα Σπέλλα στην Aττική. Mετά τη λειτουργία των εγκαινείων του αγροκτήματος από τον φίλο του Οικουμενικό Πατριάρχη, σίμωναν τα κοπάδια από πρόβατα και γίδια και ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ πρωτοστατούσε γελώντας ευφρόσυνα στον Aγιασμό. Διπλωμάτες, φίλοι και όλο το προσωπικό μετά τη λειτουργία το 'ριχναν και στο φαγοπότι κάτω από τη σκιά των πεύκων! Kαι σαν άνθρωπος που πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια με τον πόλεμο, την κατοχή και τον αγώνα για την επιβίωση να κάνει το παιδί να γίνεται άντρας, χωρίς τις ανησυχίες της εφηβείας και τις ανασφάλειες των σημερινών νέων, ο Γεράσιμος Bασιλόπουλος δεν ξέχασε ποτέ τον συνάνθρωπό του. Για την κοινωνική του προσφορά και για το έργο του Iδρύματος «Tράπεζα Tροφίμων για την καταπολέμηση της πείνας» βραβεύτηκε πολλές φορές. Tο 2003 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ΚΩΣΤΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ του απένειμε τον Xρυσό Σταυρό του Tάγματος του Φοίνικος, ενώ έχει τιμηθεί από τον πρώην δήμαρχο Aθηναίων ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟ για την κοινωνική του προσφορά στην πόλη και τη στήριξη των αστέγων. Aπλός και λιτός στη ζωή του, καλός οικογενειάρχης, σύντροφος ευγενικός και στοργικός για την κ. Nανά Bασιλοπούλου, πάντα καλοντυμένος και φιλοπρόοδος, διάβαζε την «Kαθημερινή». Πάνω απ' όλα ήταν ο φίλος στις δύσκολες στιγμές, ευεργέτης χαμηλών τόνων με σιωπηλή κοινωνική προσφορά. Eχει αναστηλώσει τρεις εκκλησίες στην Πόλη, και ο τίτλος που τον χαροποίησε είναι αυτός του "Aρχοντος Oρφανοτρόφου" ΟΦΦΙΚΙΑΛΩΝ που του απένειμε ο Oικουμενικός Πατριάρχης Bαρθολομαίος.

Ο νεαρός Γεράσιμος Βασιλόπουλος (αριστερά)
στο πρώτο του μαγαζί στην οδό Βουλής το 1939.

Για όλους τους κατοίκους της ορεινής Ηλείας μένει βαθιά η θλίψη ότι δεν θα ξανακούσουμε τη φιλική του κουβέντα, τις πολύτιμες νουθεσίες του, τη γνώμη του για πολλά θέματα, που όντας φιλομαθής και φιλοπρόοδος παρακολουθούσε άγρυπνα. Mένει όμως το παράδειγμά του, η προσφορά του και η σοφία του. «O άνθρωπος πρέπει να μείνει ψυχρός και αδιάφορος μπρος στον πόνο, απαράλλαχτα, όπως το ξύλο του κέδρου κρατά το άρωμά του, ακόμα κι όταν το κόψει το τσεκούρι», έλεγε ο κυρ Γεράσιμος. Την αγάπη του για την πατρίδα του την απέδειξε με το να δώσει δουλειά στους συμπατριώτες του... Δεν υπάρχει κατάστημα ή κλάδος της ΑΒ Βασιλόπουλος που να μην υπάρχει Ηλείος στην καταγωγή άνθρωπος. Ο Γεράσιμος Βασιλόπουλος, θεωρείται σήμερα Μέγας Ευεργέτης της ορεινής Ηλείας και οι κάτοικοι εκεί σεμνύνονται στην προσωπικότητά του.

Tα καταστήματά του, τα περίφημα «AB Bασιλόπουλος» διέθεταν προϊόντα, τα καλύτερα, από κάθε γωνιά του πλανήτη. Aισθανόταν όμως χαρά και περηφάνια να ανακαλύπτει, να προμηθεύεται και να προσφέρει κάποιο προϊόν της ελληνικής γης. Πίστευε ότι θα μπορούσε να είναι ο κήπος της Eυρώπης, με μοναδικά προϊόντα, γεμάτα φως, ήλιο και αρμύρα της θάλασσας. Συχνά μιλούσε για τη ζωή του, για τους ανθρώπους που γνώρισε, σημαντικούς και ασήμαντους, επώνυμους και ανώνυμους. Για το χωριό του στη ορεινή Ηλεία, όπου «φύτρωναν μόνο πέτρες και πουρνάρια» και πώς έφυγε από κει για να αναζητήσει την τύχη του στην Aθήνα. Θα μου πείτε τυπική ελληνική περίπτωση, να ξεκινάς από το μηδέν και να φτάνεις πολύ ψηλά, να γίνεσαι ο πρώτος και να θέλεις να είσαι ο πρώτος στον τομέα που διάλεξες ή η τύχη σε έφερε: στις επιχειρήσεις, στην επιστήμη, στην πολιτική...

Ο μικρός Γεράσιμος Βασιλόπουλος (δεξιά)
και ο αδερφός του Γιώργος (αριστερά) το 1933.

Kάθε περίπτωση όμως είναι και ένα μυθιστόρημα και ένας άνθρωπος που μέσα του έχει θέληση, ενέργεια και εργατικότητα χωρίς όρια. Aυτός ήταν ο Γεράσιμος Bασιλόπουλος! Oταν μιλούσε για την ανεργία και τους ανέργους έλεγε ότι ποτέ στη ζωή του δεν έμεινε άνεργος, ούτε μια μέρα. Kαι ότι έχει την εντύπωση ότι ποτέ δεν θα έμενε άνεργος, κάτι θα έβρισκε να κάνει για να βγάλει το ψωμί του.

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, στενή φίλη
του Γερ. Βασιλόπουλου εγκαινίασε
το πρώτο ΑΒ στην Πάτρα

Ερωτικό Σκάνδαλο το 19ο αιώνα; ΜΑΡΙΑ ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΣΣΑ!

Η Μαρία Πενταγιώτισσα

Η Μαρία η Πενταγιώτισσα ήταν λαϊκή ηρωίδα που έζησε στα τέλη του 19ου αιώνα στην ορεινή Φωκίδα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Μαρία Δασκαλοπούλου και το όνομα Πενταγιώτισσα το όφειλε στον τόπο καταγωγής της, το χωριό Πενταγιοί.

Η Μαρία Πενταγιώτισσα ήταν όμορφη και δυναμική γυναίκα για τα δεδομένα της εποχής της. Συμβούλευε τα κορίτσια του χωριού της να διεκδικούν ίσα δικαιώματα με τους άνδρες. Η Μαρία από μικρή άρχισε να δείχνει σημεία ζωηρής και ανυπόταχτης καλλονής. Σ’ όλο το χωριό είχε γίνει ονομαστή για τα μάτια της, τα «μεγάλα κρασογάλανα μάτια»... . Με τον καιρό η Μαρία εμέστωσε σε αδρή κοπέλλα με θαυμασία κορμοστασιά, με εύγραμμα στήθη, ενώ το θείο πρόσωπό της έλαμπε σαν ήλιος. Και τα παλληκάρια του χωριού άρχισαν να δαιμονίζονται γι’ αυτή. Ο δρόμος από τον οποίον  περνούσε η Μαρία για να φτάσει στη βρύση ήταν πάντα πιασμένος από τους νέους που περίμεναν το πέρασμά της. Τη νύχτα γύρω από το σπίτι της αντηχούσαν περιπαθή τραγούδια και τις Κυριακές, στο χοροστάσι, τα παλληκάρια εμάλωναν ποιο να πρωτοπιάσει στο συρτό το χέρι της Μαρίας.

Αυτό όμως που εξόργησε την συντηρητική κοινωνία του χωριού της ήταν ότι ερωτεύτηκε έναν νέο του χωριού, τον Δημήτρη Τουρκάκη και δεν κράτησε κρυφό τον έρωτά της. Ο Τουρκάκης ήταν παλληκάρι με αρκετή περιουσία, ένας από τους καλύτερους υποψηφίους γαμπρούς του χωριού. Πολλές λυγερές τον εκαμάρωναν για άντρα τους, περισσότερο όμως η Τασούλα, εξαδέλφη της Μαρίας. Και όταν η Μαρία παρασυρομένη από το πάθος της εξεμυστηρεύθη στην εξαδέλφη της τις σχέσεις της με τον Τουρκάκη και το σχεδιαζόμενο γάμο τους, η Τασούλα "ορκίστηκε" να εμποδίσει με όλα τα μέσα την ένωσή τους. Και επειδή άλλον τρόπο καταλληλότερο δεν είχε, ανεκοίνωσε στο Θανάση, τον αδελφό της Μαρίας, τους κρυφούς έρωτές της. Αυτό την έφερε σε σύγκρουση με την ανδροκρατούμενη κοινωνία του χωριού των Πενταγιών και ο αδερφός της, της άσκησε μεγάλη πίεση. Το αποτέλεσμα ήταν να δολοφονηθεί ο αδερφός της από τον Δήμήτρη Τουρκάκη. Μετά τη θανάτωση του μοναδικού προστάτη της και αδελφού της από τον αγαπημένο της, παντρεύτηκε τον χήρο Γεώργιο Αρμάο στο διπλανό χωριό Παλαιοκάτουνο (Κροκύλειο), του ανέθρεψε και μόρφωσε τα 4 παιδιά του από προηγούμενο γάμο, τους έδωσε σωστές αρχές και πέθανε το 1896 σε ηλικία 60 ετών.

Έγραψε η εφημερίδα ΕΣΤΙΑ στις 20/1/1896: "Εδικάσθησαν αμφότεροι και εφυλακίσθησαν. Μετά την αποφυλάκισην, η Μαρία κατέφυγε εις Παλαιοκάτουνον, όπου ενυμφεύθη χήρον τινά Αρμάγον καλούμενον, μεθ' ου έζησε μέχρι του θανάτου της. Και εν τω εσχάτω γήρατι αυτής, η Μαρία διετήρησε ανεξάλειπτα τα ίχνη της καλλονής της, τα οποία δεν ηδυνήθησαν να εξαλείψουν ούτε αι τύψεις της συνειδήσεως, ούτε αι λύπαι, ούτε η περιφρόνησις την οποίαν εδέικνυον προς αυτήν οι συμπατριώτες της διά το ελευθέριον παρελθόν της".

Η ιστορία της έγινε ζωντανός θρύλος. Η περίπτωση της θρυλικής Μαρίας Πενταγιώτισσας απασχόλησε όλα τα είδη του λόγου (θέατρο, επιθεώρηση, ποίηση, κινηματογράφο, μουσική, σάτιρα) και στο όνομά της λειτούργησαν εφημερίδες και συστήθηκαν εξωραϊστικοί Σύλλογοι. Με το όνομα της Μαρίας Πενταγιώτισσας ο ποιητής Κωστής Παλαμάς δημοσίευσε στη συλλογή "Τα μάτια της ψυχής μου" πολύστιχο ποίημα στο οποίο ύμνησε τα χαρίσματά της και εμμέσως παρομοίασε τα κάλη και τις χάρες των ωραίων γυναικών με αυτά της Μαρίας . Το ποίημα αυτό αφιέρωσε στον Ανδρέα Καρκαβίτσα.

Οι συμπατριώτες της, για να τη στιγματίσουν και για να παραδώσουν στο αιώνιο ανάθεμα τα κακουργήματά της, έκαμαν ευθύς το τραγούδι της. Το δημοσιεύουμε ολόκληρο, γιατί μόνο λίγοι το ξέρουν:

Στα ΣΑΛΩΝΑ ΣΦΑΖΟΥΝ ΑΡΝΙΑ και στο Χρισσό κριάρια
Και στης Μαρίας την ποδιά σφάζονται παλληκάρια.

Κλείσε τα παραθύρια σου και σκέπασ’ τη φωτιά σου
Να μη φανεί ο ασίκης σου, όπ’ έχεις στην ποδιά σου.

Τι ’ ν’ το κακό οπώ’ καμες στο δόλιο το Θανάση;
Τον αδελφό σου σκότωσες, τον Τούρκο για να πάρεις.

Στον Κάρκαρο τον έριξες, στον Κάρκαρο τον ρίχνεις.
Κανείς δεν κάνει απόφαση να μπει για να τον βγάλει.

Ο Γιάννης κάνει απόφαση να μπει για να τον βγάλει.
Παίρνει πεντάδιπλα σχοινιά με δεκοχτώ φανάρια.

Σαν μπήκε και τον έβγαλε στο αίμα βουτημένον
Και η Μαρία λιγοψυχά και πέφτει να πεθάνει.

-Τίνος τα λες αυτά Μαριά και Τουρκοπιστωμένη;
Εσύ ’σουν που τον σκότωσες και τώρα θα τον κλάψεις;

ΠΥΞ ΛΑΞ "έπαψες αγάπη να θυμίζεις!!!"

Γεώργιος Ράλλης, ο Άρχοντας της Δημόσιας ζωής...

Ο Γεώργιος Ράλλης

Ο Γεώργιος Ι. Ράλλης (Αθήνα, 26 Δεκεμβρίου 1918 – 15 Μαρτίου 2006) ήταν Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Καταγόταν από οικογένειες με πλούσια παράδοση στην πολιτική. Ο παππούς του ήταν ο Πρωθυπουργός Δημήτριος Ράλλης. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Ράλλης, Πρωθυπουργός των κατοχικών δυνάμεων κατά την περίοδο 1943–1944. Η μητέρα του, Ζαΐρα, ήταν κόρη του κερκυραίου Πρωθυπουργού της Ελλάδας Γεωργίου Θεοτόκη και αδελφή του επίσης Πρωθυπουργού της χώρας Ιωάννη Θεοτόκη.

Εκλέχθηκε βουλευτής με το Λαϊκό Κόμμα το 1950, με τον Ελληνικό Συναγερμό (1951–1952) και την ΕΡΕ (1956). Διετέλεσε υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως (1954–1956) και υπουργός Δημοσίων Έργων και Συγκοινωνιών (1956–1958). Υπήρξε ο ιδρυτής της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ και προχώρησε στην αντίστοιχη σύμβαση με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Επίσης διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών (1961–1963) και Δημοσίας Τάξεως (1967).

Στην πρώτη κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Καραμανλή το 1974, ο Γεώργιος Ράλλης ανέλαβε το Υπουργείο Προεδρίας της Κυβερνήσεως. Κατόπιν ανέλαβε το Υπουργείο Παιδείας για να εισηγηθεί την υποχρεωτική εννιάχρονη εκπαίδευση και την καθιέρωση της δημοτικής σε όλες της βαθμίδες της εκπαίδευσης. Το 1977 ανέλαβε το Υπουργείο Συντονισμού, και το 1978 το Υπουργείο Εξωτερικών. Ως υπουργός Εξωτερικών, ολοκλήρωσε τις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Υπήρξε ο πρώτος Έλληνας υπουργός Εξωτερικών που επισκέφθηκε την Μόσχα (Οκτώβριος 1978).

Με την άνοδο του Κ. Καραμανλή στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ο Γεώργιος Ράλλης ανέλαβε Πρωθυπουργός της Ελλάδας (από τις 9 Μαΐου 1980). Η πρωθυπουργία του χαρακτηρίσθηκε από την εισαγωγή ενός ευρωπαϊκού δημοκρατικού ύφους. Ευτύχησε να υπογράψει την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ. Στις 19 Οκτωβρίου, μία ημέρα μετά την εκλογική ήττα του από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο Γεώργιος Ράλλης παραιτήθηκε από Πρωθυπουργός.

Ύπήρξε βαθύτατα ευρωπαϊστής και δημοκράτης. Μέχρι την τελευταία ημέρα της ζωής του, διατήρησε πολιτικό γραφείο επί της οδού Ακαδημίας στην Αθήνα και διέμενε σε διαμέρισμα επί της Κανάρη 4 στο Κολωνάκι.

(Claus: "Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, η παρρησία και η τόλμη συγκροτούν το ανώτερο ήθος το οποίο χαρακτήρισε τον Γεώργιο Ράλλη στην πολιτική του σταδιοδρομία και στη γενικότερη παρουσία του στη δημόσια ζωή").

Wim Mertens - The Fosse

Ανδρέας Λεντάκης, αξίζει να τον θαυμάζεις...

Ο Ανδρέας Λεντάκης με τον Αντώνη Σαμαρά
τον αείμνηστο Στέφανο Στεφανόπουλο και
τον Νικήτα Κακλαμάνη

Γεννήθηκε το 1935 στην Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας με ρίζες από την Κάρπαθο και την Κρήτη και πέθανε αιφνίδια το 1997. Ήρθε στην Ελλάδα στα 18 τoυ χρόνια ως αριστoύχoς υπότρoφoς της Ελληνικής Κoινότητας. O Ανδρέας Λεντάκης περάτωσε τις σπoυδές τoυ στo Ιστoρικό και Αρχαιoλoγικό τμήμα της Φιλoσoφικής, διακρινόμενoς για την κoινωνική τoυ παρoυσία και τoυς αγώνες του στο φοιτητικό κίνημα.

Γνωστή σε παγκόσμιo επίπεδo είναι η αντιστασιακή δράση τoυ Ανδρέα Λεντάκη, εξαιτίας της έντoνης πoλιτικής δραστηριότητας που ανέπτυξε ενάντια στη Δικτατορία. Η περίπτωσή του έγινε θέμα συζήτησης στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Για τα βασανιστήρια πoυ υπέστη στην Ασφάλεια και τo αταλάντευτo δημoκρατικό τoυ φρόνημα, o Μίκης Θεoδωράκης έγραψε "τα τραγoύδια τoυ Ανδρέα".

Με τη Μεταπολίτευση υπήρξε ιδρυτικό μέλος της νέας ΕΔΑ και διατέλεσε πρόεδρος του κόμματος από το 1987 έως το 1993. Εξελέγη τρεις κατά σειράν φορές (1978,1982 και 1986) Δήμαρχος Υμηττού. Yπήρξε ο εμπνευστής και θεμελιωτής δύο πανελληνίων θεσμών των Κ.Α.Π.Η. (Κέντρα Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων), ιδρύοντας το πρώτο ΚΑΠΗ το 1981. Δημιούργησε το Θέατρο Bράχων Yμηττού, χωρητικότητας 3000 θέσεων, που μετονομάστηκε αργότερα "Mελίνα Mερκούρη".

Εξελέγη βουλευτής του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ το 1989 και το 1990. Tον Iούλιο του 1993 παραιτήθηκε από βουλευτής και από πρόεδρος της ΕΔΑ και προσχώρησε στο νεοσύστατο κόμμα της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ του Αντώνη Σαμαρά. Εξελέγη βουλευτής της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ(πρώτος σε σταυρούς) τον Oκτώβριο του 1993 και ήταν κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος. Αναδείχθηκε σε πρώτο ομιλητή της Βουλής την περίοδο από τον Νοέμβιο του 1993 μέχρι και τη διάλυσή της τον Aύγουστο του 1996. O απολογισμός του έργου του ήταν εντυπωσιακά μεγάλος: 597 ερωτήσεις σε υπουργούς, 73 επίκαιρες ερωτήσεις, 285 αναφορές. Το 1989 πρότεινε, με δημοκρατική συνείδηση την αποφυλάκιση του Πρωθυπουργού επί επταετίας Γεωργίου Παπαδοπούλου για λόγους ανθρωπιστικούς και πολιτικούς και την ίδια πρόταση επανέλαβε στη Βουλή το 1996.

Tο συγγραφικό του έργο αριθμεί περισσότερα από 30 βιβλία (ιστορικά, αρχαιολογικά, λογοτεχνικά ( ποίηση ), εθνολογικά και πολιτικά) καθώς και δεκάδες άρθρα που δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά.

Αντώνης Τρίτσης: απλά πολιτικός ή πρότυπο Ανθρώπου;

Ο Αντώνης Τρίτσης

O Αντώνης Τρίτσης γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1937. Φοίτησε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και με υποτροφία του ιδρύματος Φουλμπράιτ (Fulbright), σπούδασε Πολεοδομία και Χωροταξία στο τεχνολογικό ινστιτούτο του Ιλλινόις (Illinois) των Η.Π.Α., ενώ 6 χρόνια αργότερα ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ στο Μεταπτυχιακό Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης του Παντείου Πανεπιστημίου. Στα νεαρά του χρόνια ασχολήθηκε με τον αθλητισμό διαπρέποντας στο δέκαθλο με πανελλήνιες και βαλκανικές διακρίσεις.

Εκλέχτηκε βουλευτής του νομού Κεφαλληνίας και Ιθάκης διαδοχικά το 1981 και το 1985. Μεταξύ των ετών 1981 - 1984 διετέλεσε Υπουργός Χωροταξίας και Περιβάλλοντος και από το 1986 έως το 1988 Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου. Την περίοδο αυτή δημιουργήθηκε πλήρες θεσμικό πλαίσιο (Νόμος 1337/83) που προέβλεπε όλες τις αναγκαίες διαδικασίες κοινωνικής συμμετοχής και δημόσιας διαβούλευσης για τις μελέτες πολεοδομικού σχεδιασμού, απαραίτητες για την πολεοδομική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της Ελλάδας, ενώ τέθηκε υπό εξέταση η εκκλησιαστική περιουσία. Στις 19 Μαίου το 1989 ίδρυσε το Ελληνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα και στις 14 Οκτωβρίου του 1990 εκλέχτηκε Δήμαρχος Αθηναίων με την υποστήριξη της Ν.Δ. και του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, έχοντας ως αντίπαλό του την Μελίνα Μερκούρη.

Στις 7 Απριλίου του 1992 και σε ηλικία μόλις 55 χρονών, έχασε τη μάχη με το θάνατο, μετά από οξύτατο εγκεφαλικό επεισόδιο το οποίο υπέστει στο γραφείο του στο Δημαρχείο. Ο αιφνίδιος θάνατος του "ματαίωσε" τον επικείμενο γάμο του με την ελληνίδα ηθοποιό Μιμή Ντενίση.

Με τη διαθήκη του ίδρυσε το «Ίδρυμα Αντώνης Τρίτσης, για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών», στο οποίο κληροδότησε όλη την προσωπική του περιουσία.

(Claus:"εκφράζω την άποψη ότι ο Αντώνης Τρίτσης ήταν ένας από τους καλύτερους και κορυφαίους πολιτικούς της σύγχρονης μεταπολεμικής Ελλάδας. Οξυδερκής, ανθρωπιστής, έντιμος, φιλόπατρης, αληθινός, επιστήμονας, οραματιστής, εθελοντής, δημοκράτης, ταπεινός, εργατικός, άνθρωπος... Ας τον έχουν ως πρότυπο οι νέοι πολιτικοί!").

Ο Γούντι Άλεν για τον Γούντι Άλεν

Woody Allen,
καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Allen Stewart Königsberg

"Όταν κανείς χαζεύει την ομορφιά της φύσης από μακριά, αυτό που βλέπει είναι ένα πανέμορφο φυσικό τοπίο. Αν όμως πλησιάσει και κοιτάξει προσεχτικότερα, αυτό που θα δει είναι κάπως φρικαλέο. Από κοντά θα δει βία, χάος, σκοτωμούς και κανιβαλισμούς. Όταν όμως κοιτάς τη γενική εικόνα, έναν πίνακα του Κόνσταμπλ για παράδειγμα, όλα μοιάζουν ειδυλλιακά".

"Μου αρέσει που έχουμε κρατήσει μια ρομαντική εικόνα για τις δεκαετίες του ’30 και του ’40. Παραδέχομαι ότι δεν θα υπάρξει ποτέ ξανά αυτή η ρομαντική σχέση μεταξύ των κινηματογραφικών αστέρων και του κοινού. Και ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ ξανά να χτίσουμε αυτούς τους μυθικούς ήρωες που συνήθιζαν να παίζουν οι Κλαρκ Γκέιμπλ και Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ εκείνης της εποχής. Όμως όσο υπέροχη προσωπικότητα και να είχε ο Κάρι Γκραντ, δεν υπήρξε ποτέ τόσο καλός ηθοποιός όσο ο Μπραντ Πιτ, ο Έντουαρντ Νόρτον ή ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Πρωταγωνιστές όπως ο Κάρι Γκραντ ή ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ ήταν απλά πολύ γοητευτικές φιγούρες να τις χαζεύεις. Καλύτεροι ηθοποιοί από αυτούς που διαθέτουμε σήμερα δεν ήταν".

από το βιβλίο «Ο ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΛΕΝ», επιμέλεια ΣΤΙΓΚ ΜΠΙΕΡΚΜΑΝ μετάφραση ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ

Καλήν αρχή!

Είτε σεληνοφώτιστη, είτε ανάστερη, είτε ερεβώδης, είτε έναστρη, η NYXTA είναι ατέλειωτη, βαθιά και μυστήρια... Για αυτό είναι ωραία! Και όσοι την υπηρετούν αστράπτουν... και είναι ΝΥΧΤΟΚΟΠΟΙ...!!